عاشورا - محرم
... عمر بن سعد لعنه الله علیه، عصر همان روزِ عاشورا سرِ انورِ امام حسین (ع) را به وسیله خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی، لعنه الله علیهما به نزد عبید الله بن زیاد علیه لعائن الله فرستاد، و فرمان داد تا سرهای مطهّر بقیه شهدا را چه از یاران یا اهل بیتش قطع کرده با شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث و عمرو بن حجاج بفرستد و آنان با رؤوس مطهّره حرکت کردند تا به کوفه رسیدند.
عمر بن سعد مانده آن روز و فردایش را تا وقت ظهر در کربلا توقف کرد، بعد با بازماندگان خاندان حسین علیه الاسلام از کربلا حرکت کرد، و اهل‌البیت را که سپرده‌های خیر الانبیاء بودند بر پلاس پالانهای شتران در حالی که پوشش چهره‌های آنان مکشّفه بود بین دشمنان بر نشاند، و آنان را آن چنان که اسرار ترک و روم رانده می‌شدند با آن همه رنج و مصائب همی‌راندند.
وه چه زیبا گفت آن که گفت:
یُصلّی عَلَی اَلمَبعُوثِ مِن آلِ هاشِمِ وَ یُغزی بَنُوه اِن ذا لَعَجیبٌ
از شگفتیها این که بر پیامبر صلوات فرستاده با فرزندان او می‌جنگند
راوی گوید: چون عمر بن سعد از کربلا دور شد، گروهی از بنی اسد آمده بر آن پیکرهای پاک خون آلود نمازگزارده به همان صورت کنونی دفنشان کردند. ...
